CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy, 500 mg + 500 mg, proszek do sporządzania roztworu do infuzji

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda fiolka zawiera 500 mg imipenemu w postaci imipenemu jednowodnego (530,1 mg) oraz 500 mg cylastatyny w postaci soli sodowej cylastatyny (530,7 mg).

Każda fiolka zawiera również 37,5 mg (1,63 mmol) sodu.

Po rekonstytucji (patrz punkt 6.6) roztwór zawiera 5 mg/ml imipenemu i 5 mg/ml cylastatyny.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Proszek do sporządzania roztworu do infuzji.

Proszek barwy białej do bladożółtej.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy jest wskazany w leczeniu następujących ciężkich zakażeń wywołanych przez wrażliwe drobnoustroje (patrz punkt 4.4 i 5.1):

• szpitalne zapalenie płuc lub powikłane pozaszpitalne zapalenie płuc, gdy konieczna jest hospitalizacja;

• powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej;

• powikłane zakażenia układu płciowo-moczowego;

• powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich.

Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Decyzję dotyczącą całkowitej dawki dobowej produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy należy podjąć w oparciu o analizę rodzaju lub ciężkości zakażenia, z uwzględnieniem patogenu (patogenów), czynności nerek oraz masy ciała. Wymienione dawki zostały ustalone dla pacjenta o masie ciała ≥70 kg. Całkowitą konieczną dawkę dobową należy podawać w równych dawkach podzielonych.

Poniższe zalecenia dotyczące dawkowania określają ilość imipenemu, którą należy podać pacjentowi. Równocześnie podawana jest taka sama dawka cylastatyny. Jedna fiolka produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy, 500 mg + 500 mg, proszek do sporządzania roztworu do infuzji, dostarcza dawkę odpowiadającą 500 mg imipenemu bezwodnego oraz 500 mg cylastatyny.

Instrukcje dotyczące rozcieńczenia produktu, patrz punkt 6.6.

Podanie dożylne.

Tej postaci leku nie należy podawać domięśniowo.

Uwaga. Wszystkie zalecane dawki odnoszą się do zawartości imipenemu w produkcie leczniczym Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy.

Dorośli (w oparciu o masę ciała wynoszącą 70 kg). Zazwyczaj stosowana dawka dobowa u pacjentów dorosłych wynosi 1,5 do 2 g, podawana w 3-4 równych dawkach podzielonych (patrz tabela poniżej). W zakażeniach wywołanych mniej wrażliwymi drobnoustrojami dawkę dobową można zwiększyć do maksymalnej dawki 50 mg/kg mc./dobę (nie przekraczając 4 g na dobę).

Dawkowanie postaci dożylnej zazwyczaj stosowane u dorosłych

Każdą dawkę 250 mg lub 500 mg należy podawać w infuzji dożylnej trwającej 20-30 minut. Każdą dawkę 1000 mg należy podawać w infuzji trwającej 40-60 minut. U pacjentów, u których podczas infuzji wystąpią nudności, można zmniejszyć szybkość wlewu.

Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek

Tak jak u pacjentów z prawidłową czynnością nerek, dawkę ustala się na podstawie ciężkości zakażenia. Maksymalna dawka stosowana u pacjentów z różnym stopniem zaburzenia czynności nerek została przedstawiona w poniższej tabeli. Dawki podano dla pacjenta o masie ciała 70 kg. Dawkę należy proporcjonalnie zmniejszyć u pacjentów z mniejszą masą ciała.

Maksymalne dawki w odniesieniu do czynności nerek

* Większą dawkę należy zarezerwować dla zakażeń wywołanych mniej wrażliwymi drobnoustrojami.

** Pacjentów z klirensem kreatyniny 6-20 ml/min należy leczyć dawką 250 mg (lub 3,5 mg/kg mc., która z nich jest niższa) podawaną co 12 godzin w zakażeniach wywoływanych przez większość czynników chorobotwórczych. Jeśli u pacjentów tych stosuje się dawki 500 mg, może zwiększyć się ryzyko napadów drgawkowych.

Pacjentom z klirensem kreatyniny ≤5 ml/min nie należy podawać produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy, jeżeli hemodializa nie rozpocznie się w ciągu 48 godzin.

Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy jest usuwany podczas hemodializy. Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy należy pacjentowi podać bezpośrednio po zabiegu hemodializy, a następnie co 12 godzin. Pacjentów dializowanych, w szczególności pacjentów ze współistniejącą chorobą OUN, należy starannie obserwować; pacjentom hemodializowanym można podawać produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy wyłącznie w sytuacjach, gdy korzyści wynikające z leczenia przewyższają ryzyko napadów drgawkowych (patrz punkt 4.4).

Nie ma wystarczających danych, aby zalecać stosowanie produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy u pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Wiek zazwyczaj nie wpływa na tolerancję i skuteczność produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy.

Dawkowanie u dzieci i młodzieży

Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 2 g.

Dzieciom i młodzieży o masie ciała powyżej 40 kg należy podawać dawki jak dorosłym.

Nie ma wystarczających danych klinicznych, aby zalecić optymalną dawkę do stosowania u dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy lub niemowląt i dzieci z zaburzeniem czynności nerek (stężenie kreatyniny w surowicy >177 µmol/l).

Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy nie jest zalecany w leczeniu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. W razie podejrzewania zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych należy zastosować odpowiedni antybiotyk.

4.3 Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą (patrz punkty 4.4 i 4.8).

• Nie stosować u pacjentów ze stwierdzoną w wywiadzie alergią (reakcjami anafilaktycznymi) na leki beta-laktamowe.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Ostrzeżenia

Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy należy stosować jedynie w leczeniu ciężkich lub powikłanych zakażeń, jeżeli zostały wywołane lub podejrzewa się, że zostały wywołane przez drobnoustroje oporne na inne leki beta-laktamowe i wrażliwe na imipenem z cylastatyną.

Istnieją kliniczne i laboratoryjne dowody na występowanie częściowej alergii krzyżowej między produktem leczniczym Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy i innymi antybiotykami beta-laktamowymi, penicylinami i cefalosporynami. Ciężkie reakcje (w tym anafilaksja) występowały w przypadku większości antybiotyków beta-laktamowych.

Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy należy zebrać staranny wywiad o występowaniu w przeszłości reakcji nadwrażliwości na antybiotyki beta-laktamowe. W razie wystąpienia reakcji uczuleniowej na produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy, należy zaprzestać podawania leku i wdrożyć odpowiednie postępowanie.

Rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, które notowano podczas stosowania niemal każdego antybiotyku, może mieć nasilenie od lekkiego do zagrażającego życiu. Należy zachować ostrożność przepisując produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy pacjentom, u których w przeszłości występowały choroby przewodu pokarmowego, zwłaszcza zapalenie okrężnicy. Wystąpienie biegunki związanej z leczeniem zawsze powinno być powodem do rozważenia tej diagnozy. Badania wskazują, że toksyny wytwarzane przez Clostridium difficile są jedną z głównych przyczyn zapalenia okrężnicy wywołanego leczeniem antybiotykiem, jednak należy wziąć pod uwagę również inne przyczyny.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Dane kliniczne dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania imipenemu z cylastatyną u dzieci są raczej ograniczone. Dlatego też należy zachować ostrożność podając ten lek dzieciom w wieku 3 lat i starszych. Nie ustalono jeszcze skuteczności ani tolerancji u dzieci w wieku poniżej 3 lat, dlatego też produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy nie jest zalecany do stosowania poniżej tego wieku. Nie ustalono jeszcze skuteczności ani tolerancji u dzieci z zaburzeniem czynności nerek.

Ośrodkowy układ nerwowy

U pacjentów z zaburzeniami OUN i (lub) zaburzeniem czynności nerek (może wystąpić kumulacja imipenemu i soli sodowej cylastatyny) wystąpiły działania niepożądane ze strony OUN, zwłaszcza jeśli przekroczono zalecane dawkowanie ustalone na podstawie masy ciała i czynności nerek. Dlatego też zaleca się dokładne przestrzeganie zalecanych zasad dawkowania produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy oraz kontynuacja ustalonego leczenia przeciwdrgawkowego.

Jeśli wystąpią ogniskowe drżenia, mioklonie lub drgawki, pacjenta należy poddać badaniu neurologicznemu i wdrożyć leczenie przeciwdrgawkowe, jeżeli nie zostało ono wcześniej zastosowane. W razie utrzymywania się objawów, dawkę należy zmniejszyć lub całkowicie odstawić Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy.

Uwaga. Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy nie jest wskazany do stosowania w zakażeniach ośrodkowego układu nerwowego.

W takcie leczenia imipenemem z cylastatyną może wystąpić astenia oraz nasilenie objawów miastenii. Dlatego też w razie pojawienia się objawów wskazujących na nasilenie miastenii, należy skonsultować się z lekarzem.

Stosowanie u pacjentów w niewydolnością nerek

Nie należy podawać produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy pacjentom z klirensem kreatyniny ≤5 ml/min, chyba że w ciągu 48 godzin będą poddani hemodializie. U hemodializowanych pacjentów produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy zalecany jest jedynie w sytuacji, gdy korzyści przewyższają ryzyko drgawek.

Podczas długotrwałego leczenia należy regularnie kontrolować czynność wątroby i nerek, jak również parametry krwi.

Dawka 500 mg produktu zawiera 16,3 mmol (37,5 mg) sodu. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.

4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji

U pacjentów otrzymujących jednocześnie gancyklowir i imipenem z solą sodową cylastatyny notowano występowanie uogólnionych drgawek. Leków tych nie należy stosować jednocześnie, chyba że potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. Również walgancyklowir może wywoływać drgawki, gdy jest podawany w skojarzeniu z imipenemem i cylastatyną.

Podczas jednoczesnego stosowania probenecydu występowało podwojenie stężenia w osoczu oraz okresu półtrwania cylastatyny, jednak bez wpływu na jej odzyskiwanie w moczu.

Podczas jednoczesnego stosowania probenecydu wystąpiło jedynie niewielkie zwiększenie stężenia w osoczu i okresu półtrwania imipenemu, z jednoczesnym zmniejszeniem odzyskiwania czynnego imipenemu w moczu do około 60% podanej dawki.

Po jednoczesnym podawaniu z karbapenemami obserwowano zmniejszenie stężenia kwasu walproinowego w osoczu. Zmniejszone stężenie kwasu walproinowego w osoczu może prowadzić do niewystarczającej kontroli napadów drgawkowych. Należy rozważyć stosowanie alternatywnych leków przeciwbakteryjnych. Podczas jednoczesnego stosowania imipenemu i kwasu walproinowego, należy starannie kontrolować stężenie kwasu walproinowego w surowicy.

Imipenem i cylastatyna mogą powodować dodatni odczyn Coombsa.

4.6 Ciąża i laktacja

Ciąża

Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Ryzyko dla ludzi jest nieznane. Dlatego też produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy nie należy podawać kobietom w ciąży, chyba że oczekiwane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.

Laktacja

Imipenem z solą sodową cylastatyny wykrywano w mleku kobiecym. Jeżeli stosowanie produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy uważa się za niezbędne, matka powinna zaprzestać karmienia piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu

Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Jednak niektóre objawy ze strony OUN, takie jak zawroty głowy, zaburzenia psychiczne, splątanie i drgawki mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

4.8 Działania niepożądane

Poniższe działania niepożądane obserwowano w trakcie leczenia produktem leczniczym Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy i zostały sklasyfikowane zgodnie z niżej podanymi częstościami występowania.

Częstości występowania zostały zdefiniowane w następujący sposób: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Poniższe działania niepożądane występują rzadko, bardzo rzadko i (lub) ich częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych, ale mogą być groźne:

• reakcje anafilaktyczne: obrzęk naczynioruchowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka lub zespół Stevensa-Johnsona, złuszczające zapalenie skóry, ostra niewydolność nerek;

• rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy;

• napady padaczki lub drgawki.

Jeśli u pacjenta wystąpiły powyższe objawy, konieczne jest udzielenie natychmiastowej pomocy lekarskiej.

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Rzadko: kandydoza, zakażenie Xanthomonas maltophila

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Często: eozynofilia, trombocytoza

Niezbyt często: leukopenia, zmniejszenie stężenia hemoglobiny i wydłużenie czasu protrombinowego

Rzadko: neutropenia, w tym agranulocytoza, pancytopenia, niedokrwistość hemolityczna

Bardzo rzadko: zahamowanie czynności szpiku kostnego

Zaburzenia układu immunologicznego

Rzadko: rumień wielopostaciowy, reakcje anafilaktyczne, ciężkie reakcje alergiczne (natychmiastowe)

Zaburzenia układu nerwowego

Niezbyt często: mioklonia, zaburzenia psychiczne, w tym omamy, parestezje, stany dezorientacji lub drgawki, senność, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego i obwodowego oraz ból głowy

Rzadko: encefalopatia

Zaburzenia ucha i błędnika

Rzadko: utrata słuchu

Częstość nieznana: szumy uszne

Zaburzenia serca

Rzadko: niedociśnienie tętnicze

Częstość nieznana: tachykardia i kołatanie serca

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Bardzo rzadko: hiperwentylacja i duszność

Zaburzenia żołądka i jelit

Niezbyt często: nudności, wymioty, biegunka, przebarwienia zębów i (lub) języka

Rzadko: rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, zaburzenia smaku

Częstość nieznana: krwotoczne zapalenie okrężnicy, zapalenie żołądka i jelit, ból brzucha, zapalenie języka, przerost brodawek języka, zgaga, ból gardła, zwiększenie

wydzielania śliny

Nudności i (lub) wymioty związane ze stosowaniem leku wydają się występować częściej u pacjentów z granulocytopenią niż bez granulocytopenii, leczonych produktem leczniczym Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Często: lekkie zwiększenie w surowicy aktywności aminotransferaz, fosfatazy alkalicznej i (lub) stężenia bilirubiny

Rzadko: zapalenie wątroby z niewydolnością wątroby

Bardzo rzadko: piorunujące zapalenie wątroby

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często: wysypka, świąd, pokrzywka

Rzadko: rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk naczynioruchowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, złuszczające zapalenie skóry

Częstość nieznana: uderzenia gorąca, sinica, nadmierne pocenie się, zmiany struktury skóry, świąd sromu

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Bardzo rzadko: astenia i nasilenie objawów miastenii

Częstość nieznana: ból wielomięśniowy i dyskomfort lub ból w klatce piersiowej

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Rzadko: skąpomocz lub bezmocz i wielomocz

Bardzo rzadko: ostra niewydolność nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy oraz mocznika we krwi, u dzieci obserwowano nieszkodliwe zmiany zabarwienia moczu, których nie należy mylić z krwiomoczem

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Niezbyt często: rumień, miejscowy ból i twardnienie, zakrzepowe zapalenie żył

Rzadko: astenia (osłabienie)

Częstość nieznana: gorączka, w tym gorączka polekowa

Badania diagnostyczne

Niezbyt często: może wystąpić dodatni bezpośredni odczyn Coombsa

4.9 Przedawkowanie

Brak danych na temat leczenia przedawkowania produktem leczniczym Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy.

Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy podlega hemodializie. Nie jest jednak znana przydatność tego zabiegu w przypadku przedawkowania.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego

Kod ATC: J01D H51

Mechanizm działania

Imipenem jest przeciwbakteryjnym lekiem beta-laktamowym, należącym do grupy karbapenemów. Wywiera działanie przeciwbakteryjne poprzez zahamowanie syntezy bakteryjnej ściany komórkowej.

Sól sodowa cylastatyny jest kompetencyjnym, odwracalnym i specyficznym inhibitorem dehydropeptydazy-I, enzymu nerkowego, który metabolizuje i unieczynnia imipenem. Sól sodowa cylastatyny nie wykazuje żadnego działania przeciwbakteryjnego.

Bakteriologia

Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy działa przeciwbakteryjnie na szerokie spektrum patogenów. Imipenem z cylastatyną działa na gatunki bakterii Gram-ujemnych w podobnym zakresie jak nowsze cefalosporyny i penicyliny; imipenem z cylastatyną wykazuje silne działanie bakteryjne na gatunki bakterii Gram-dodatnich, uprzednio wiązane jedynie z antybiotykami beta-laktamowymi o wąskim spektrum działania oraz z cefalosporynami pierwszej generacji.

Badania in vitro wykazują, że imipenem działa synergicznie z antybiotykami aminoglikozydowymi na niektóre wyizolowane szczepy Pseudomonas aeruginosa.

Związek farmakokinetyki z farmakodynamiką (PK/PD)

Skuteczność zależy głównie od czasu występowania stężenia powyżej minimalnego stężenia hamującego (T/MIC) wzrost drobnoustrojów, które wywołały zakażenie.

Oporność

Imipenem jest hydrolizowany przez większość beta-laktamaz, z wyjątkiem karbapenemaz, które mogą być karbapenemazami serynowymi lub metaloenzymami. Zwiększa się rozpowszechnienie występowania tych enzymów w Gram-ujemnych bakteriach chorobotwórczych i zazwyczaj nadają one oporność na wszystkie inne karbapenemy. Oporność na imipenem, z występowaniem lub bez występowania oporności (krzyżowej) na niektóre lub wszystkie inne karbapenemy i inne leki beta-laktamowe, może również wynikać ze zmian w białkach wiążących penicyliny, mechanizmów czynnego transportu z wnętrza komórki i (lub) nieprzenikalności zewnętrznej błony bakterii Gram-ujemnych.

Nie występuje oporność krzyżowa typu „target based” pomiędzy imipenemem i lekami przeciwbakteryjnymi innymi niż beta-laktamy. Jednak drobnoustroje mogą wykazywać oporność na więcej niż jedną grupę leków przeciwbakteryjnych, gdy w mechanizmie oporności biorą udział pompy usuwające lek z wnętrza komórki lub nieprzepuszczalność błony komórkowej.

Dla wybranych szczepów przewaga oporności może różnić się w zależności od położenia geograficznego oraz czasu i należy zapoznać się z lokalnymi informacjami na temat oporności, szczególnie podczas leczenia ciężkich zakażeń. W razie konieczności należy zasięgnąć opinii eksperta, jeśli lokalne występowanie oporności poddaje w wątpliwość skuteczność leku w stosunku do co najmniej niektórych rodzajów zakażeń.

Stężenia graniczne

Stężenia graniczne wg EUCAST

Wrażliwość gronkowców na karbapenemy wnioskuje się na podstawie wrażliwości na metycylinę. Spektrum działania przeciwbakteryjnego imipenemu przedstawiono poniżej.

Gatunki zwykle oporne

Gram-dodatnie bakterie tlenowe

Enterococcus faecalis

Staphylococcus aureus (wrażliwe na metycylinę)

Staphylococcus koagulazo-ujemne (wrażliwe na metycylinę)

Streptococcus agalactiae

Streptococcus pneumoniae

Streptococcus pyogenes

Paciorkowce zieleniące

Gram-ujemne bakterie tlenowe

Acinetobacter baumannii

Citrobacter freundii

Enterobacter aerogenes

Enterobacter cloacae

Escherichia coli

Haemophilus influenzae

Klebsiella oxytoca

Klebsiella pneumoniae

Moraxella catarrhalis

Serratia marcescens

Bakterie beztlenowe

Bacteroides fragilis

Fusobacterium spp.

Peptococcus spp.

Peptostreptococcus spp.

Prevotella spp.

Veillonella spp.

Clostridium spp.(z wyjątkiem Clostridium difficile)

Gatunki, wśród których może wystąpić problem oporności nabytej

Gram-dodatnie bakterie tlenowe

Enterococcus faecium+

Gram-ujemne bakterie tlenowe

Pseudomonas aeruginosa

Drobnoustroje z opornością wrodzoną

Gram-dodatnie bakterie tlenowe

Staphylococcus (oporne na metycylinę)

Gram-ujemne bakterie tlenowe

Stenotrophomonas maltophilia

Gram-dodatnie bakterie beztlenowe

Clostridium difficile

Inne

Chlamydia spp.

Chlamydophila spp.

Mycoplasma spp.

Legionella pneumophila

Ureaplasma urealyticum

+ Gatunki, wśród których wysoką częstość występowania oporności (>50%) obserwowano w niektórych krajach europejskich.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Po podaniu doustnym imipenem nie wchłania się w znaczącym stopniu. Po podaniu dożylnym  500 mg, obserwuje się maksymalne stężenie w osoczu wynoszące około 36 μg/ml. Wielokrotne dawkowanie nie ma wpływu na farmakokinetykę imipenemu ani cylastatyny, nie obserwuje się również kumulacji imipenemu ani cylastatyny.

Dystrybucja

Imipenem wiąże się z białkami osocza w około 20%, a cylastatyna w około 40%. Objętość dystrybucji każdego z leków wynosi około 10 l.

Metabolizm

Imipenem jest metabolizowany głównie w proksymalnych kanalikach nerkowych przez enzym – dehydropeptydazę I do nieczynnego metabolitu o otwartym pierścieniu, co prowadzi do stosunkowo małego stężenia imipenemu w moczu. Około 30% imipenemu podlega metabolizmowi układowemu. Cylastatyna – inhibitor tego enzymu – skutecznie zapobiega metabolizmowi nerkowemu imipenemu, prowadząc do większego stężenia imipenemu w moczu.

Cylastatyna jest w nerkach częściowo metabolizowana do N-acetylocylastatyny.

Wydalanie

Klirens osoczowy imipenemu wynosi 225 ml/min, a cylastatyny około 200 ml/min.

Jednoczesne podawanie powoduje zmniejszenie klirensu imipenemu w osoczu do około 195 ml/min oraz zwiększenie klirensu nerkowego, stopnia odzyskiwania w moczu i stężenia w moczu. Stężenie cylastatyny w osoczu pozostaje niezmienione. Okres półtrwania w fazie eliminacji, zarówno imipenemu, jak i cylastatyny, wynosi ok. 1 godz. W moczu wydalane jest w postaci niezmienionej około 70% podanej dawki imipenemu i około 70-80% dawki cylastatyny.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku

U zdrowych ochotników w podeszłym wieku (od 65 do 75 lat, z prawidłową dla wieku czynnością nerek), farmakokinetyka pojedynczej dawki 500 mg imipenemu i 500 mg cylastatyny, podawanej dożylnie przez 20 minut, jest zgodna z farmakokinetyką spodziewaną u pacjentów z nieznacznym zaburzeniem czynności nerek, u których nie ma konieczności zmiany dawkowania.

Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek

U pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek klirens osoczowy imipenemu zmniejszył się o około 40%, a u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek – do 70%. Ponadto okres półtrwania w fazie eliminacji wzrasta do około 2,5 godziny. U pacjentów hemodializowanych okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 3,4 godziny. U pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek klirens cylastatyny zmniejsza się o około 50%, a u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek - do około 80%. Ponadto okres półtrwania w fazie eliminacji wzrasta do około 4 godzin. U pacjentów hemodializowanych okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 12 godzin.

W trakcie hemodializy obserwuje się zwiększenie klirensu imipenemu i cylastatyny.

Dzieci

U dzieci objętość dystrybucji imipenemu i cylastatyny jest nieznacznie większa niż u dorosłych. Okres półtrwania w fazie eliminacji imipenemu wynosi około 1 godz., a cylastatyny około 40 min. Od 50 do 70% podanej dawki imipenemu z cylastatyną jest wydalane w moczu.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym i mutagenności, nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dla człowieka.

Badania przeprowadzone na ciężarnych samicach myszy i szczurów nie wykazały toksycznego wpływu na reprodukcję. Imipenem z cylastatyną, podawane makakom w postaci pojedynczego szybkiego wstrzyknięcia, były toksyczne dla matek i powodowały wymioty, biegunkę, poronienia i zgony. Podczas podawania ciężarnym małpom imipenemu z cylastatyną w podobnych do stosowanych klinicznie dawkach i z podobną szybkością infuzji dożylnych, wystąpiła minimalna nietolerancja u matek, jednak obserwowano wzrost śmiertelności zarodków.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Wodorowęglan sodu

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Występuje niezgodność chemiczna produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy z mleczanami i z tego względu do przygotowania preparatu nie należy stosować roztworów zawierających mleczany. Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy można jednak podawać przez zestaw do stosowania dożylnego, przez który podawany jest roztwór zawierający mleczany. Produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy nie należy mieszać z innymi antybiotykami ani dodawać do innych antybiotyków.

Produktu leczniczego nie wolno mieszać z innymi lekami poza podanymi w punkcie 6.6.

6.3 Okres ważności

W zamkniętym opakowaniu

2 lata.

Po rekonstytucji

Zużyć bezpośrednio po rekonstytucji.

Zgodność i stabilność

Zgodnie z dobrą praktyką kliniczną i farmaceutyczną, produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy należy podawać jako świeżo przygotowany roztwór, z 0,9% roztworem chlorku sodu jako rozpuszczalnikiem.

W celu zapoznania się ze szczególnymi środkami ostrożności dotyczącymi przygotowania leku do stosowania, patrz punkt 6.6.

6.4 Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać fiolkę (butelkę do infuzji) w tekturowym pudełku.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Butelka z bezbarwnego szkła typu I, o pojemności 100 ml, z korkiem z gumy bromobutylowej i polipropylenowym uszczelnieniem typu flip-off.

Wielkość opakowania: 1 butelka 500 mg imipenemu i 500 mg cylastatyny, w tekturowym pudełku;

10 butelek 500 mg imipenemu i 500 mg cylastatyny, w tekturowym pudełku.

Fiolka z bezbarwnego szkła typu I, o pojemności 22 ml, z korkiem z gumy chlorobutylowej i zestawem zawierającym osłonę na igłę, wieczko i pierścień uszczelniający.

Wielkość opakowania: 1 fiolka 500 mg imipenemu i 500 mg cylastatyny, w tekturowym pudełku.

6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania leku do stosowania

Przygotowanie roztworu do podania dożylnego

W poniższej tabeli przedstawiono informacje przydatne podczas rozpuszczania produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy w celu przygotowania roztworu do podawania dożylnego. Jako rozpuszczalnika zaleca się zastosowanie 0,9% roztworu chlorku sodu do infuzji dożylnych.

Dodawanie produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy w fiolce do worka z roztworem do infuzji

1. Przed zastosowaniem upewnić się, że w proszku nie znajduje się żadne ciało obce oraz że uszczelka między nakrętką i fiolką jest w stanie nienaruszonym.

2. Usunąć nakrętkę przekręcając i ciągnąc do momentu złamania uszczelki

3. Kaniulę umieścić w otworze wlewowym worka do infuzji. Przyciskać osłonkę kaniuli do fiolki do momentu usłyszenia pstryknięcia.

4. Trzymać fiolkę w pozycji pionowej i kilka razy ucisnąć worek do infuzji, aby 2/3 fiolki zostało napełnione rozpuszczalnikiem (0,9% roztworem chlorku sodu). Potrząsać fiolką do momentu całkowitego rozpuszczenia proszku.

5. Odwrócić fiolkę i uciskając worek do infuzji przelać zawartość fiolki z powrotem do worka do infuzji.

Krok 4. i 5. należy powtarzać do momentu całkowitego opróżnienia fiolki.

6. Część etykiety znajdującej się na fiolce można usunąć i przytwierdzić do worka do infuzji.

Butelkę można usunąć lub pozostawić na worku do infuzji.

Przed podaniem przygotowany roztwór należy obejrzeć, czy nie występują w nim cząstki lub przebarwienia. Przygotowany roztwór jest przejrzysty i bezbarwny.

Wszelkie resztki niewykorzystanego roztworu oraz fiolkę należy usunąć w sposób zgodny z lokalnymi przepisami.

Po rekonstytucji

Produkt należy natychmiast zużyć.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Ranbaxy (Poland) Sp. z o.o.

ul. Kubickiego 11,

02 – 954 Warszawa

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 16832

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA 2010-05-17

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO 2010-05-17