CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy, 500 mg + 500 mg, proszek do sporządzania roztworu do infuzji
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda fiolka zawiera 500 mg imipenemu w postaci imipenemu jednowodnego (530,1 mg) oraz 500 mg cylastatyny w postaci soli sodowej cylastatyny (530,7 mg).
Każda fiolka zawiera również 37,5 mg (1,63 mmol) sodu.
Po rekonstytucji (patrz punkt 6.6) roztwór zawiera 5 mg/ml imipenemu i 5 mg/ml cylastatyny.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Proszek do sporządzania roztworu do infuzji.
Proszek barwy białej do bladożółtej.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy jest wskazany w leczeniu następujących ciężkich zakażeń wywołanych przez wrażliwe drobnoustroje (patrz punkt 4.4 i 5.1):
szpitalne zapalenie płuc lub powikłane pozaszpitalne zapalenie płuc, gdy konieczna jest hospitalizacja;
powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej;
powikłane zakażenia układu płciowo-moczowego;
powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich.
Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Decyzję dotyczącą całkowitej dawki dobowej produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy należy podjąć w oparciu o analizę rodzaju lub ciężkości zakażenia, z uwzględnieniem patogenu (patogenów), czynności nerek oraz masy ciała. Wymienione dawki zostały ustalone dla pacjenta o masie ciała ≥70 kg. Całkowitą konieczną dawkę dobową należy podawać w równych dawkach podzielonych.
Poniższe zalecenia dotyczące dawkowania określają ilość imipenemu, którą należy podać pacjentowi. Równocześnie podawana jest taka sama dawka cylastatyny. Jedna fiolka produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy, 500 mg + 500 mg, proszek do sporządzania roztworu do infuzji, dostarcza dawkę odpowiadającą 500 mg imipenemu bezwodnego oraz 500 mg cylastatyny.
Instrukcje dotyczące rozcieńczenia produktu, patrz punkt 6.6.
Podanie dożylne.
Tej postaci leku nie należy podawać domięśniowo.
Uwaga. Wszystkie zalecane dawki odnoszą się do zawartości imipenemu w produkcie leczniczym Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy.
Dorośli (w oparciu o masę ciała wynoszącą 70 kg). Zazwyczaj stosowana dawka dobowa u pacjentów dorosłych wynosi 1,5 do 2 g, podawana w 3-4 równych dawkach podzielonych (patrz tabela poniżej). W zakażeniach wywołanych mniej wrażliwymi drobnoustrojami dawkę dobową można zwiększyć do maksymalnej dawki 50 mg/kg mc./dobę (nie przekraczając 4 g na dobę).
Dawkowanie postaci dożylnej zazwyczaj stosowane u dorosłych
Każdą dawkę 250 mg lub 500 mg należy podawać w infuzji dożylnej trwającej 20-30 minut. Każdą dawkę 1000 mg należy podawać w infuzji trwającej 40-60 minut. U pacjentów, u których podczas infuzji wystąpią nudności, można zmniejszyć szybkość wlewu.
Podanie dożylne |
|||
Ciężkość zakażenia |
Dawka |
Odstęp między dawkami |
Całkowita dawka dobowa |
Umiarkowane |
500 mg |
6-8 godzin |
1,5-2,0 g |
Ciężkie – drobnoustroje w pełni wrażliwe |
500 mg |
6 godzin |
2,0 g |
Ciężkie i (lub) zagrażające życiu zakażenia wywołane mniej wrażliwymi drobnoustrojami (przede wszystkim niektórymi szczepami P. aeruginosa). |
1000 mg
1000 mg |
8 godzin
6 godzin |
3,0 g
4,0 g |
Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek
Tak jak u pacjentów z prawidłową czynnością nerek, dawkę ustala się na podstawie ciężkości zakażenia. Maksymalna dawka stosowana u pacjentów z różnym stopniem zaburzenia czynności nerek została przedstawiona w poniższej tabeli. Dawki podano dla pacjenta o masie ciała 70 kg. Dawkę należy proporcjonalnie zmniejszyć u pacjentów z mniejszą masą ciała.
Maksymalne dawki w odniesieniu do czynności nerek
Czynność nerek |
Klirens kreatyniny (ml/min) |
Dawka (mg) |
Odstęp między dawkami (godz.) |
Maksymalna całkowita dawka dobowa* (g) |
Zaburzenie umiarkowane |
21-30 |
500 |
8-12 |
1-1,5 |
Zaburzenie ciężkie** |
0-20 |
250-500 |
12 |
0,5-1,0 |
* Większą dawkę należy zarezerwować dla zakażeń wywołanych mniej wrażliwymi drobnoustrojami.
** Pacjentów z klirensem kreatyniny 6-20 ml/min należy leczyć dawką 250 mg (lub 3,5 mg/kg mc., która z nich jest niższa) podawaną co 12 godzin w zakażeniach wywoływanych przez większość czynników chorobotwórczych. Jeśli u pacjentów tych stosuje się dawki 500 mg, może zwiększyć się ryzyko napadów drgawkowych.
Pacjentom z klirensem kreatyniny ≤5 ml/min nie należy podawać produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy, jeżeli hemodializa nie rozpocznie się w ciągu 48 godzin.
Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy jest usuwany podczas hemodializy. Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy należy pacjentowi podać bezpośrednio po zabiegu hemodializy, a następnie co 12 godzin. Pacjentów dializowanych, w szczególności pacjentów ze współistniejącą chorobą OUN, należy starannie obserwować; pacjentom hemodializowanym można podawać produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy wyłącznie w sytuacjach, gdy korzyści wynikające z leczenia przewyższają ryzyko napadów drgawkowych (patrz punkt 4.4).
Nie ma wystarczających danych, aby zalecać stosowanie produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy u pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
Wiek zazwyczaj nie wpływa na tolerancję i skuteczność produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy.
Dawkowanie u dzieci i młodzieży
Wiek |
Dawka |
Odstęp między dawkami |
Całkowita dawka dobowa |
3 lata lub starsze (masa ciała poniżej 40 kg) |
15 mg/kg mc. |
6 godzin |
60 mg/kg mc. |
Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 2 g.
Dzieciom i młodzieży o masie ciała powyżej 40 kg należy podawać dawki jak dorosłym.
Nie ma wystarczających danych klinicznych, aby zalecić optymalną dawkę do stosowania u dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy lub niemowląt i dzieci z zaburzeniem czynności nerek (stężenie kreatyniny w surowicy >177 µmol/l).
Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy nie jest zalecany w leczeniu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. W razie podejrzewania zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych należy zastosować odpowiedni antybiotyk.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą (patrz punkty 4.4 i 4.8).
Nie stosować u pacjentów ze stwierdzoną w wywiadzie alergią (reakcjami anafilaktycznymi) na leki beta-laktamowe.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Ostrzeżenia
Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy należy stosować jedynie w leczeniu ciężkich lub powikłanych zakażeń, jeżeli zostały wywołane lub podejrzewa się, że zostały wywołane przez drobnoustroje oporne na inne leki beta-laktamowe i wrażliwe na imipenem z cylastatyną.
Istnieją kliniczne i laboratoryjne dowody na występowanie częściowej alergii krzyżowej między produktem leczniczym Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy i innymi antybiotykami beta-laktamowymi, penicylinami i cefalosporynami. Ciężkie reakcje (w tym anafilaksja) występowały w przypadku większości antybiotyków beta-laktamowych.
Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy należy zebrać staranny wywiad o występowaniu w przeszłości reakcji nadwrażliwości na antybiotyki beta-laktamowe. W razie wystąpienia reakcji uczuleniowej na produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy, należy zaprzestać podawania leku i wdrożyć odpowiednie postępowanie.
Rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, które notowano podczas stosowania niemal każdego antybiotyku, może mieć nasilenie od lekkiego do zagrażającego życiu. Należy zachować ostrożność przepisując produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy pacjentom, u których w przeszłości występowały choroby przewodu pokarmowego, zwłaszcza zapalenie okrężnicy. Wystąpienie biegunki związanej z leczeniem zawsze powinno być powodem do rozważenia tej diagnozy. Badania wskazują, że toksyny wytwarzane przez Clostridium difficile są jedną z głównych przyczyn zapalenia okrężnicy wywołanego leczeniem antybiotykiem, jednak należy wziąć pod uwagę również inne przyczyny.
Stosowanie u dzieci i młodzieży
Dane kliniczne dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania imipenemu z cylastatyną u dzieci są raczej ograniczone. Dlatego też należy zachować ostrożność podając ten lek dzieciom w wieku 3 lat i starszych. Nie ustalono jeszcze skuteczności ani tolerancji u dzieci w wieku poniżej 3 lat, dlatego też produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy nie jest zalecany do stosowania poniżej tego wieku. Nie ustalono jeszcze skuteczności ani tolerancji u dzieci z zaburzeniem czynności nerek.
Ośrodkowy układ nerwowy
U pacjentów z zaburzeniami OUN i (lub) zaburzeniem czynności nerek (może wystąpić kumulacja imipenemu i soli sodowej cylastatyny) wystąpiły działania niepożądane ze strony OUN, zwłaszcza jeśli przekroczono zalecane dawkowanie ustalone na podstawie masy ciała i czynności nerek. Dlatego też zaleca się dokładne przestrzeganie zalecanych zasad dawkowania produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy oraz kontynuacja ustalonego leczenia przeciwdrgawkowego.
Jeśli wystąpią ogniskowe drżenia, mioklonie lub drgawki, pacjenta należy poddać badaniu neurologicznemu i wdrożyć leczenie przeciwdrgawkowe, jeżeli nie zostało ono wcześniej zastosowane. W razie utrzymywania się objawów, dawkę należy zmniejszyć lub całkowicie odstawić Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy.
Uwaga. Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy nie jest wskazany do stosowania w zakażeniach ośrodkowego układu nerwowego.
W takcie leczenia imipenemem z cylastatyną może wystąpić astenia oraz nasilenie objawów miastenii. Dlatego też w razie pojawienia się objawów wskazujących na nasilenie miastenii, należy skonsultować się z lekarzem.
Stosowanie u pacjentów w niewydolnością nerek
Nie należy podawać produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy pacjentom z klirensem kreatyniny ≤5 ml/min, chyba że w ciągu 48 godzin będą poddani hemodializie. U hemodializowanych pacjentów produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy zalecany jest jedynie w sytuacji, gdy korzyści przewyższają ryzyko drgawek.
Podczas długotrwałego leczenia należy regularnie kontrolować czynność wątroby i nerek, jak również parametry krwi.
Dawka 500 mg produktu zawiera 16,3 mmol (37,5 mg) sodu. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji
U pacjentów otrzymujących jednocześnie gancyklowir i imipenem z solą sodową cylastatyny notowano występowanie uogólnionych drgawek. Leków tych nie należy stosować jednocześnie, chyba że potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. Również walgancyklowir może wywoływać drgawki, gdy jest podawany w skojarzeniu z imipenemem i cylastatyną.
Podczas jednoczesnego stosowania probenecydu występowało podwojenie stężenia w osoczu oraz okresu półtrwania cylastatyny, jednak bez wpływu na jej odzyskiwanie w moczu.
Podczas jednoczesnego stosowania probenecydu wystąpiło jedynie niewielkie zwiększenie stężenia w osoczu i okresu półtrwania imipenemu, z jednoczesnym zmniejszeniem odzyskiwania czynnego imipenemu w moczu do około 60% podanej dawki.
Po jednoczesnym podawaniu z karbapenemami obserwowano zmniejszenie stężenia kwasu walproinowego w osoczu. Zmniejszone stężenie kwasu walproinowego w osoczu może prowadzić do niewystarczającej kontroli napadów drgawkowych. Należy rozważyć stosowanie alternatywnych leków przeciwbakteryjnych. Podczas jednoczesnego stosowania imipenemu i kwasu walproinowego, należy starannie kontrolować stężenie kwasu walproinowego w surowicy.
Imipenem i cylastatyna mogą powodować dodatni odczyn Coombsa.
4.6 Ciąża i laktacja
Ciąża
Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Ryzyko dla ludzi jest nieznane. Dlatego też produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy nie należy podawać kobietom w ciąży, chyba że oczekiwane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
Laktacja
Imipenem z solą sodową cylastatyny wykrywano w mleku kobiecym. Jeżeli stosowanie produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy uważa się za niezbędne, matka powinna zaprzestać karmienia piersią.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu
Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Jednak niektóre objawy ze strony OUN, takie jak zawroty głowy, zaburzenia psychiczne, splątanie i drgawki mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
4.8 Działania niepożądane
Poniższe działania niepożądane obserwowano w trakcie leczenia produktem leczniczym Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy i zostały sklasyfikowane zgodnie z niżej podanymi częstościami występowania.
Częstości występowania zostały zdefiniowane w następujący sposób: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Poniższe działania niepożądane występują rzadko, bardzo rzadko i (lub) ich częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych, ale mogą być groźne:
reakcje anafilaktyczne: obrzęk naczynioruchowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka lub zespół Stevensa-Johnsona, złuszczające zapalenie skóry, ostra niewydolność nerek;
rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy;
napady padaczki lub drgawki.
Jeśli u pacjenta wystąpiły powyższe objawy, konieczne jest udzielenie natychmiastowej pomocy lekarskiej.
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Rzadko: kandydoza, zakażenie Xanthomonas maltophila
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Często: eozynofilia, trombocytoza
Niezbyt często: leukopenia, zmniejszenie stężenia hemoglobiny i wydłużenie czasu protrombinowego
Rzadko: neutropenia, w tym agranulocytoza, pancytopenia, niedokrwistość hemolityczna
Bardzo rzadko: zahamowanie czynności szpiku kostnego
Zaburzenia układu immunologicznego
Rzadko: rumień wielopostaciowy, reakcje anafilaktyczne, ciężkie reakcje alergiczne (natychmiastowe)
Zaburzenia układu nerwowego
Niezbyt często: mioklonia, zaburzenia psychiczne, w tym omamy, parestezje, stany dezorientacji lub drgawki, senność, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego i obwodowego oraz ból głowy
Rzadko: encefalopatia
Zaburzenia ucha i błędnika
Rzadko: utrata słuchu
Częstość nieznana: szumy uszne
Zaburzenia serca
Rzadko: niedociśnienie tętnicze
Częstość nieznana: tachykardia i kołatanie serca
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Bardzo rzadko: hiperwentylacja i duszność
Zaburzenia żołądka i jelit
Niezbyt często: nudności, wymioty, biegunka, przebarwienia zębów i (lub) języka
Rzadko: rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, zaburzenia smaku
Częstość nieznana: krwotoczne zapalenie okrężnicy, zapalenie żołądka i jelit, ból brzucha, zapalenie języka, przerost brodawek języka, zgaga, ból gardła, zwiększenie
wydzielania śliny
Nudności i (lub) wymioty związane ze stosowaniem leku wydają się występować częściej u pacjentów z granulocytopenią niż bez granulocytopenii, leczonych produktem leczniczym Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Często: lekkie zwiększenie w surowicy aktywności aminotransferaz, fosfatazy alkalicznej i (lub) stężenia bilirubiny
Rzadko: zapalenie wątroby z niewydolnością wątroby
Bardzo rzadko: piorunujące zapalenie wątroby
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często: wysypka, świąd, pokrzywka
Rzadko: rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk naczynioruchowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, złuszczające zapalenie skóry
Częstość nieznana: uderzenia gorąca, sinica, nadmierne pocenie się, zmiany struktury skóry, świąd sromu
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Bardzo rzadko: astenia i nasilenie objawów miastenii
Częstość nieznana: ból wielomięśniowy i dyskomfort lub ból w klatce piersiowej
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Rzadko: skąpomocz lub bezmocz i wielomocz
Bardzo rzadko: ostra niewydolność nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy oraz mocznika we krwi, u dzieci obserwowano nieszkodliwe zmiany zabarwienia moczu, których nie należy mylić z krwiomoczem
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt często: rumień, miejscowy ból i twardnienie, zakrzepowe zapalenie żył
Rzadko: astenia (osłabienie)
Częstość nieznana: gorączka, w tym gorączka polekowa
Badania diagnostyczne
Niezbyt często: może wystąpić dodatni bezpośredni odczyn Coombsa
4.9 Przedawkowanie
Brak danych na temat leczenia przedawkowania produktem leczniczym Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy.
Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy podlega hemodializie. Nie jest jednak znana przydatność tego zabiegu w przypadku przedawkowania.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego
Kod ATC: J01D H51
Mechanizm działania
Imipenem jest przeciwbakteryjnym lekiem beta-laktamowym, należącym do grupy karbapenemów. Wywiera działanie przeciwbakteryjne poprzez zahamowanie syntezy bakteryjnej ściany komórkowej.
Sól sodowa cylastatyny jest kompetencyjnym, odwracalnym i specyficznym inhibitorem dehydropeptydazy-I, enzymu nerkowego, który metabolizuje i unieczynnia imipenem. Sól sodowa cylastatyny nie wykazuje żadnego działania przeciwbakteryjnego.
Bakteriologia
Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy działa przeciwbakteryjnie na szerokie spektrum patogenów. Imipenem z cylastatyną działa na gatunki bakterii Gram-ujemnych w podobnym zakresie jak nowsze cefalosporyny i penicyliny; imipenem z cylastatyną wykazuje silne działanie bakteryjne na gatunki bakterii Gram-dodatnich, uprzednio wiązane jedynie z antybiotykami beta-laktamowymi o wąskim spektrum działania oraz z cefalosporynami pierwszej generacji.
Badania in vitro wykazują, że imipenem działa synergicznie z antybiotykami aminoglikozydowymi na niektóre wyizolowane szczepy Pseudomonas aeruginosa.
Związek farmakokinetyki z farmakodynamiką (PK/PD)
Skuteczność zależy głównie od czasu występowania stężenia powyżej minimalnego stężenia hamującego (T/MIC) wzrost drobnoustrojów, które wywołały zakażenie.
Oporność
Imipenem jest hydrolizowany przez większość beta-laktamaz, z wyjątkiem karbapenemaz, które mogą być karbapenemazami serynowymi lub metaloenzymami. Zwiększa się rozpowszechnienie występowania tych enzymów w Gram-ujemnych bakteriach chorobotwórczych i zazwyczaj nadają one oporność na wszystkie inne karbapenemy. Oporność na imipenem, z występowaniem lub bez występowania oporności (krzyżowej) na niektóre lub wszystkie inne karbapenemy i inne leki beta-laktamowe, może również wynikać ze zmian w białkach wiążących penicyliny, mechanizmów czynnego transportu z wnętrza komórki i (lub) nieprzenikalności zewnętrznej błony bakterii Gram-ujemnych.
Nie występuje oporność krzyżowa typu „target based” pomiędzy imipenemem i lekami przeciwbakteryjnymi innymi niż beta-laktamy. Jednak drobnoustroje mogą wykazywać oporność na więcej niż jedną grupę leków przeciwbakteryjnych, gdy w mechanizmie oporności biorą udział pompy usuwające lek z wnętrza komórki lub nieprzepuszczalność błony komórkowej.
Dla wybranych szczepów przewaga oporności może różnić się w zależności od położenia geograficznego oraz czasu i należy zapoznać się z lokalnymi informacjami na temat oporności, szczególnie podczas leczenia ciężkich zakażeń. W razie konieczności należy zasięgnąć opinii eksperta, jeśli lokalne występowanie oporności poddaje w wątpliwość skuteczność leku w stosunku do co najmniej niektórych rodzajów zakażeń.
Stężenia graniczne
Stężenia graniczne wg EUCAST
Bakterie |
Wrażliwe |
Oporne |
Enterobacteriaceae |
2 mg/l |
> 8 mg/l |
Pseudomonas |
4 mg/l |
> 8 mg/l |
Acinetobacter spp. |
2 mg/l |
> 8 mg/l |
Enterococcus spp. |
4 mg/l |
> 8 mg/l |
Streptococcus
spp. |
2 mg/l |
> 2 mg/l |
Streptococcus pneumoniae |
2 mg/l |
> 2 mg/l |
Haemophilus influenzae |
2 mg/l |
> 2 mg/l |
Moraxella catarrhalis |
2 mg/l |
> 2 mg/l |
Beztlenowe Gram-ujemne |
2 mg/l |
> 8 mg/l |
Beztlenowe Gram-dodatnie |
2 mg/l |
> 8 mg/l |
Stężenia graniczne niezwiązane z gatunkami |
2 mg/l |
> 8 mg/l |
Wrażliwość gronkowców na karbapenemy wnioskuje się na podstawie wrażliwości na metycylinę. Spektrum działania przeciwbakteryjnego imipenemu przedstawiono poniżej.
Gatunki zwykle oporne
Gram-dodatnie bakterie tlenowe
Enterococcus faecalis
Staphylococcus aureus (wrażliwe na metycylinę)
Staphylococcus koagulazo-ujemne (wrażliwe na metycylinę)
Streptococcus agalactiae
Streptococcus pneumoniae
Streptococcus pyogenes
Paciorkowce zieleniące
Gram-ujemne bakterie tlenowe
Acinetobacter baumannii
Citrobacter freundii
Enterobacter aerogenes
Enterobacter cloacae
Escherichia coli
Haemophilus influenzae
Klebsiella oxytoca
Klebsiella pneumoniae
Moraxella catarrhalis
Serratia marcescens
Bakterie beztlenowe
Bacteroides fragilis
Fusobacterium spp.
Peptococcus spp.
Peptostreptococcus spp.
Prevotella spp.
Veillonella spp.
Clostridium spp.(z wyjątkiem Clostridium difficile)
Gatunki, wśród których może wystąpić problem oporności nabytej
Gram-dodatnie bakterie tlenowe
Enterococcus faecium+
Gram-ujemne bakterie tlenowe
Pseudomonas aeruginosa
Drobnoustroje z opornością wrodzoną
Gram-dodatnie bakterie tlenowe
Staphylococcus (oporne na metycylinę)
Gram-ujemne bakterie tlenowe
Stenotrophomonas maltophilia
Gram-dodatnie bakterie beztlenowe
Clostridium difficile
Inne
Chlamydia spp.
Chlamydophila spp.
Mycoplasma spp.
Legionella pneumophila
Ureaplasma urealyticum
+ Gatunki, wśród których wysoką częstość występowania oporności (>50%) obserwowano w niektórych krajach europejskich.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Po podaniu doustnym imipenem nie wchłania się w znaczącym stopniu. Po podaniu dożylnym 500 mg, obserwuje się maksymalne stężenie w osoczu wynoszące około 36 μg/ml. Wielokrotne dawkowanie nie ma wpływu na farmakokinetykę imipenemu ani cylastatyny, nie obserwuje się również kumulacji imipenemu ani cylastatyny.
Dystrybucja
Imipenem wiąże się z białkami osocza w około 20%, a cylastatyna w około 40%. Objętość dystrybucji każdego z leków wynosi około 10 l.
Metabolizm
Imipenem jest metabolizowany głównie w proksymalnych kanalikach nerkowych przez enzym – dehydropeptydazę I do nieczynnego metabolitu o otwartym pierścieniu, co prowadzi do stosunkowo małego stężenia imipenemu w moczu. Około 30% imipenemu podlega metabolizmowi układowemu. Cylastatyna – inhibitor tego enzymu – skutecznie zapobiega metabolizmowi nerkowemu imipenemu, prowadząc do większego stężenia imipenemu w moczu.
Cylastatyna jest w nerkach częściowo metabolizowana do N-acetylocylastatyny.
Wydalanie
Klirens osoczowy imipenemu wynosi 225 ml/min, a cylastatyny około 200 ml/min.
Jednoczesne podawanie powoduje zmniejszenie klirensu imipenemu w osoczu do około 195 ml/min oraz zwiększenie klirensu nerkowego, stopnia odzyskiwania w moczu i stężenia w moczu. Stężenie cylastatyny w osoczu pozostaje niezmienione. Okres półtrwania w fazie eliminacji, zarówno imipenemu, jak i cylastatyny, wynosi ok. 1 godz. W moczu wydalane jest w postaci niezmienionej około 70% podanej dawki imipenemu i około 70-80% dawki cylastatyny.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku
U zdrowych ochotników w podeszłym wieku (od 65 do 75 lat, z prawidłową dla wieku czynnością nerek), farmakokinetyka pojedynczej dawki 500 mg imipenemu i 500 mg cylastatyny, podawanej dożylnie przez 20 minut, jest zgodna z farmakokinetyką spodziewaną u pacjentów z nieznacznym zaburzeniem czynności nerek, u których nie ma konieczności zmiany dawkowania.
Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek
U pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek klirens osoczowy imipenemu zmniejszył się o około 40%, a u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek – do 70%. Ponadto okres półtrwania w fazie eliminacji wzrasta do około 2,5 godziny. U pacjentów hemodializowanych okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 3,4 godziny. U pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek klirens cylastatyny zmniejsza się o około 50%, a u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek - do około 80%. Ponadto okres półtrwania w fazie eliminacji wzrasta do około 4 godzin. U pacjentów hemodializowanych okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 12 godzin.
W trakcie hemodializy obserwuje się zwiększenie klirensu imipenemu i cylastatyny.
Dzieci
U dzieci objętość dystrybucji imipenemu i cylastatyny jest nieznacznie większa niż u dorosłych. Okres półtrwania w fazie eliminacji imipenemu wynosi około 1 godz., a cylastatyny około 40 min. Od 50 do 70% podanej dawki imipenemu z cylastatyną jest wydalane w moczu.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym i mutagenności, nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dla człowieka.
Badania przeprowadzone na ciężarnych samicach myszy i szczurów nie wykazały toksycznego wpływu na reprodukcję. Imipenem z cylastatyną, podawane makakom w postaci pojedynczego szybkiego wstrzyknięcia, były toksyczne dla matek i powodowały wymioty, biegunkę, poronienia i zgony. Podczas podawania ciężarnym małpom imipenemu z cylastatyną w podobnych do stosowanych klinicznie dawkach i z podobną szybkością infuzji dożylnych, wystąpiła minimalna nietolerancja u matek, jednak obserwowano wzrost śmiertelności zarodków.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Wodorowęglan sodu
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Występuje niezgodność chemiczna produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy z mleczanami i z tego względu do przygotowania preparatu nie należy stosować roztworów zawierających mleczany. Produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy można jednak podawać przez zestaw do stosowania dożylnego, przez który podawany jest roztwór zawierający mleczany. Produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy nie należy mieszać z innymi antybiotykami ani dodawać do innych antybiotyków.
Produktu leczniczego nie wolno mieszać z innymi lekami poza podanymi w punkcie 6.6.
6.3 Okres ważności
W zamkniętym opakowaniu
2 lata.
Po rekonstytucji
Zużyć bezpośrednio po rekonstytucji.
Zgodność i stabilność
Zgodnie z dobrą praktyką kliniczną i farmaceutyczną, produkt leczniczy Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy należy podawać jako świeżo przygotowany roztwór, z 0,9% roztworem chlorku sodu jako rozpuszczalnikiem.
W celu zapoznania się ze szczególnymi środkami ostrożności dotyczącymi przygotowania leku do stosowania, patrz punkt 6.6.
6.4 Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać fiolkę (butelkę do infuzji) w tekturowym pudełku.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Butelka z bezbarwnego szkła typu I, o pojemności 100 ml, z korkiem z gumy bromobutylowej i polipropylenowym uszczelnieniem typu flip-off.
Wielkość opakowania: 1 butelka 500 mg imipenemu i 500 mg cylastatyny, w tekturowym pudełku;
10 butelek 500 mg imipenemu i 500 mg cylastatyny, w tekturowym pudełku.
Fiolka z bezbarwnego szkła typu I, o pojemności 22 ml, z korkiem z gumy chlorobutylowej i zestawem zawierającym osłonę na igłę, wieczko i pierścień uszczelniający.
Wielkość opakowania: 1 fiolka 500 mg imipenemu i 500 mg cylastatyny, w tekturowym pudełku.
6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania leku do stosowania
Przygotowanie roztworu do podania dożylnego
W poniższej tabeli przedstawiono informacje przydatne podczas rozpuszczania produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy w celu przygotowania roztworu do podawania dożylnego. Jako rozpuszczalnika zaleca się zastosowanie 0,9% roztworu chlorku sodu do infuzji dożylnych.
Moc |
Objętość dodanego rozpuszczalnika (0,9% roztwór chlorku sodu) (ml) |
Przybliżone stężenie imipenemu (mg/ml) |
Imipenem + cylastatyna 500 mg + 500 mg |
100 |
5 |
Dodawanie produktu leczniczego Imipenem + Cylastatyna Ranbaxy w fiolce do worka z roztworem do infuzji
Przed zastosowaniem upewnić się, że w proszku nie znajduje się żadne ciało obce oraz że uszczelka między nakrętką i fiolką jest w stanie nienaruszonym.
Usunąć nakrętkę przekręcając i ciągnąc do momentu złamania uszczelki
Kaniulę umieścić w otworze wlewowym worka do infuzji. Przyciskać osłonkę kaniuli do fiolki do momentu usłyszenia pstryknięcia.
Trzymać fiolkę w pozycji pionowej i kilka razy ucisnąć worek do infuzji, aby 2/3 fiolki zostało napełnione rozpuszczalnikiem (0,9% roztworem chlorku sodu). Potrząsać fiolką do momentu całkowitego rozpuszczenia proszku.
Odwrócić fiolkę i uciskając worek do infuzji przelać zawartość fiolki z powrotem do worka do infuzji.
Krok 4. i 5. należy powtarzać do momentu całkowitego opróżnienia fiolki.
Część etykiety znajdującej się na fiolce można usunąć i przytwierdzić do worka do infuzji.
Butelkę można usunąć lub pozostawić na worku do infuzji.
Przed podaniem przygotowany roztwór należy obejrzeć, czy nie występują w nim cząstki lub przebarwienia. Przygotowany roztwór jest przejrzysty i bezbarwny.
Wszelkie resztki niewykorzystanego roztworu oraz fiolkę należy usunąć w sposób zgodny z lokalnymi przepisami.
Po rekonstytucji
Produkt należy natychmiast zużyć.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Ranbaxy (Poland) Sp. z o.o.
ul. Kubickiego 11,
02 – 954 Warszawa
8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 16832
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA 2010-05-17
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO 2010-05-17